EngelsDiffers from its congeners in Danube drainage and northern central Europe by having the following characters: last simple dorsal ray weak, not serrated posteriorly, segmented on its entire length; lower lip thick, with a median lobe; 8-11 scale rows between lateral line and dorsal origin; 8-9 rows of scales between lateral line and pelvic origin; top of head plain; cheek and opercle unspotted or with very few small spots; paired fins unspotted, rays unpigmented or with few dark pigments not forming dark bars; body plain with faint dots and blotches slightly darker than background; caudal fin unspotted or with spots smaller than pupil diameter. However, these characters may be of little use when differentiating this species from Barbus balcanicus and Barbus petenyi in the field as identification of Barbus carpathicus is based mainly on mtDNA characters (Ref. 59043).
Vertaling weergeven
Vertaald uit het Engels door BING
Deze vertaling is louter indicatief: Op grond van de beperkte kwaliteit van de brontekst zijn morfologische omschrijvingen uitsluitend beschikbaar in het Engels in de BETA-versie van het systeem. In toekomstige uitgaven zal ook meertalige informatie beschikbaar komen.
NederlandsVerschilt van haar congeneren in Danube drainage en Noord-Centraal Europa door het hebben van de volgende tekens: laatste eenvoudige dorsal ray zwak, niet gekarteld posteriorly, gesegmenteerd over de gehele lengte; onderste lip dik, met een mediane kwab; 8-11 schaal rijen tussen laterale lijn en dorsal oorsprong; 8-9 rijen van schalen tussen laterale lijn en bekken oorsprong; Top van hoofd gewoon; Wang en opercle onbevlekt of met zeer weinig kleine stippen; gepaarde vinnen onbevlekt, stralen unpigmented of met enkele donkere pigmenten vormt geen donkere bars; lichaam vlakte met zwakke punten en vlekken iets donkerder dan achtergrond; caudal fin onbevlekt of met vlekken kleiner dan leerling diameter. Echter, kunnen deze tekens worden van weinig nut wanneer differentiëren van deze soort van Barbus balcanicus en Barbus petenyi in het veld als identificatie van Barbus carpathicus is voornamelijk gebaseerd op mtDNA tekens (Ref. 59043).