Soort FAO-code: BSK

Cetorhinus maximus

Deze soort wordt bedreigd. Voor de bescherming en het behoud gelden er specifieke regels voor de handel in en de verkoop van deze soort in de Europese Gemeenschap (Verordening van de Raad (EG) nr. 338/97 van 9 december 1996 over de bescherming van in het wild levende plant- en diersoorten).

Lees verder

Op deze pagina

Handelsbenamingen
Productiemethoden en vistuigen
Verspreiding en habitat van de soort
Soortbeschrijving

Handelsbenamingen

Land	Handelsbenamingen	Namen die lokaal of regionaal aanvaard of toegestaan zijn
Duitsland	de Riesenhai	–
Finland	fi jättiläishai sv brugd	–
Frankrijk	fr requin pèlerin fr veau de mer	–
Kroatië	hr golema psina	–
Luxemburg	de Riesenhai fr requin pèlerin fr veau de mer	–
Nederland	nl Reuzenhaai	–
Oostenrijk	de Riesenhai	–
Portugal	pt Tubarão pt Tubarão-frade	–
Slovenië	sl morski pes orjak	–
Slowakije	sk obroň sťahovavý	–
Spanje	es Peregrino	Balearen: Pelegrí Catalonië: Pelegrí Galicië: Tiburón peregrino
Tsjechië	cs Žralok	–
Zweden	sv Brugd	–

Voornaamste productiemethoden

Gevangen

Voornaamste vistuigen

Bron: Froese, R. and D. Pauly. Editors. FishBase. Cetorhinus maximus (Gunnerus, 1765)

Habitat

Zout water

Grote visgebieden van de FAO

Bron: Froese, R. and D. Pauly. Editors. FishBase. Cetorhinus maximus (Gunnerus, 1765)

Verspreidingskaarten

Bron: Aquamaps - Computer Generated Native Distribution Map for Cetorhinus maximus

Bron: FAO - FAO aquatic species distribution map of Cetorhinus maximus

Wetenschappelijke naam

Cetorhinus maximus

Auteur

(Gunnerus, 1765)

Rang

Soort

FAO-code

BSK

Morfologische beschrijving

EngelsDistinguished from all other sharks by the enormous gill slits practically encircling the head; dermal denticle gill rakers; pointed snout; huge, sub terminal mouth with minute hooked teeth; caudal peduncle with strong lateral keels, and lunate caudal fin. Body covered with placoid scales. Blackish to grey-brown, grey, or blue-grey, often with irregular white blotches under the head and abdomen (Ref. 43278). Also Ref. 309, 5983.

Vertaling weergeven

Vertaald uit het Engels door BING Deze vertaling is louter indicatief: Op grond van de beperkte kwaliteit van de brontekst zijn morfologische omschrijvingen uitsluitend beschikbaar in het Engels in de BETA-versie van het systeem. In toekomstige uitgaven zal ook meertalige informatie beschikbaar komen.

NederlandsOnderscheiden van alle andere haaien door de enorme gill slits praktisch rondom het hoofd; dermale denticle gill rakers; pointed snout; enorme, sub terminal mond met minuut verslaafd teeth; caudal peduncle met sterke laterale kielen en lunatum caudal fin. Lichaam bedekt met placoid schubben. Zwartachtig tot grijs-bruin, grijs of blauw-grijs, vaak met onregelmatige witte vlekken onder het hoofd en buik (Ref. 43278). Ook Ref. 309, 5983.

Taxonomische classificatie

KlasseElasmobranchii
- OrdeLamniformes
  - FamilieCetorhinidae
    - GeslachtCetorhinus
      - SoortCetorhinus maximus

Synoniemen

Squalus gunnerianus Blainville, 1810
Squalus rashleighanus Couch, 1838
Cetorhinus maximus f. infanuncula Deinse & Adriani, 1953
Squalus cetaceus Gronow, 1854
Halsydrus maximus (Gunnerus, 1765)
Selache maximum (Gunnerus, 1765)
Squalus maximus Gunnerus, 1765
Squalus elephas Lesueur, 1822
Halsydrus maccoyi (Barrett, 1933)
Cetorhinus normani Siccardi, 1961
Cetorhinus maccoyi (Barrett, 1933)
Hannovera aurata van Beneden, 1871
Cetorhinus blainvillei de Brito Capello, 1869
Scoliophis atlanticus Anonymous, 1817
Squalus peregrinus Blainville, 1810
Squalis shavianus Blainville, 1816
Selache elephas (Le Sueur, 1822)
Squalus rhinoceros DeKay, 1842
Cetorhinus rostratus (Macri, 1819)
Selache maximus (Gunnerus, 1765)
Selachus pennantii Cornish, 1885
Polyprosopus macer Couch, 1862
Squalus homianus Blainville, 1810
Selache maxima (Gunnerus, 1765)
Tetroras maccoyi Barrett, 1933
Squalus rostratus Macri, 1819
Squalus isodus Macri, 1819
Cetorhinus maximus normani (Siccardi, 1961)
Tetraoras angiova Rafinesque, 1810
Squalus pelegrinus Blainville, 1810
Cetorhinus maximus infanuncula Deinse & Adriani, 1953
Squalis gunneri Blainville, 1816
Tetroras angiova Rafinesque, 1810
Halsydrus pontoppidiani Fleming, 1817

Bron: Froese, R. and D. Pauly. Editors. FishBase. Cetorhinus maximus (Gunnerus, 1765)

Kies uw taal

Cetorhinus maximus

Handelsbenamingen

Voornaamste productiemethoden

Voornaamste vistuigen

Kieuwnetten en soortgelijke netten

Trawlnetten

Habitat

Grote visgebieden van de FAO

Gebied 21 - Noordwestelijke Atlantische Oceaan

Gebied 27 - Noordoostelijke Atlantische Oceaan

Gebied 31 - Midwestelijke Atlantische Oceaan

Gebied 34 - Midoostelijke Atlantische Oceaan

Gebied 37 - Middellandse Zee en Zwarte Zee

Gebied 41 - Zuidwestelijke Atlantische Oceaan

Gebied 47 - Zuidoostelijke Atlantische Oceaan

Gebied 57 - Oostelijke Indische Oceaan

Gebied 61 - Noordwestelijke Stille Oceaan

Gebied 67 - Noordoostelijke Stille Oceaan

Gebied 71 - Midwestelijke Stille Oceaan

Gebied 77 - Midoostelijke Stille Oceaan

Gebied 81 - Zuidwestelijke Stille Oceaan

Gebied 87 - Zuidoostelijke Stille Oceaan

Verspreidingskaarten